ميدان لبنان

ساعات
بيبقى عندى شك..
إن الصوت اللى ف صدرى
بيزعجنى وعلى طول بيقول
تيك.. تك..
ده مش قلبى
دى بطارية صينى..
لا تقدر تحلم معايا
ولا تعرف تغنى لى..
عارف
كل ما أقول دى عقدة
ويومين وتتفك..
تتعقد أكتر..
معقول مفيش فى السكة
ولا عود أخضر..
من زمان
وأنا نفسى فى شوية هدوء
شارع يروق كل يوم
خمس دقايق..
مش أكتر..
ونسمة هوا طازة..
واستراحة
مش مجرد إجازة
وحلم يعيش ويتفسر
براح ما ينتهيش
بورطة فى ميدان لبنان
وإن وقع مرة
يتكسر..
تفتكر ممكن..
يعنى أقدر..
وأنا اللى لسه عندى شك
إن ده مش قلبى
دى بطارية..